Opinión de Diego Taboada Varela.
Un programa, por si mesmo, non fai milagres. Tampouco os fai a fe nin
a medicina. Un programa propón solucións concretas a problemas
concretos nun espazo e nun tempo concreto. Ese espazo xeográfico e
administrativo é o concello de Chantada. E ese tempo é, aquí e
agora.
Como tal, un programa precisa, non só de consentimento e respaldo
civil, cidadán, senón tamén o compromiso activo e coordinado entre
os candidatos e a sociedade civil que outorgou a súa confianza ao
mesmo. E un programa precisa, tamén, unha execución eficaz, áxil e
resolutiva; obter os resultados esperados xa é fariña doutra
muiñada, pois require de arduos procesos de deliberación e debate
colectivo, non tanto sobre o que facer, senón
tamén, e sobre de todo, sobre o como.
Tendo isto en conta, a candidatura de unidade popular Por Chantada
parte do mesmo punto de partida histórico do que parten todos os
gobernos da historia contemporánea da comarca. É un starting
point cuxo síntoma é unha grave carencia que non solucionaron
os gobernos anteriores : a necesidade acuciante, urxentísima, de
pensarnos e representarnos a nós mesmos como municipio cohesionado,
inseridos como estamos nun proceso de globalización que abandona
selectivamente aos pequenos núcleos de poboación en detrimento da
concentración irracional de recursos humanos, económicos,
sanitarios, científicos, técnicos e administrativos nas grandes
cidades.
Precisamos, urxentemente, reflexionar e colaborar, mais non tanto nos
horizontes programáticos coma nos aspectos resolutivos, non tanto
nos que coma nos como, nas
metodoloxías de traballo, no noso modo de relacionarnos coas
asociacións de veciños e a sociedade civil. Só esta é a eiva que
se lle pode, de momento, opor, á candidatura de Por Chantada. Non
é, así pois, esta eiva, feito diferencial e particular da
candidatura, senón pouso antropolóxico e político herdado da
propia historia cultural e política da comarca.
A esixencia de execución do proxecto aprobado pola confederación
hidrográfica do Asma no 2009; a esixencia dunha auditoría de
recursos do concello para dótalo de transparencia e visibilidade
informativa nas súas prácticas administrativas; a dinamización e
promoción de actividades na biblioteca municipal, así como a
urxente renovación e ampliación do seu catálogo de recursos
audiovisuais e fondos bibliográficos; a recuperación da Feira do
libro; a esixencia da cesión das vivendas de alugueiro do Cantón,
hoxe en desuso e abandono; a potenciación do valor turístico e
comercial do casco histórico; a importancia de potenciar o camiño
de Santiago nos pregos promocionais do turismo comarcal; a revisión
urxente da irracional sobrevaloración catastral do solo; o impulso
da construción dun centro de día con máis capacidade humana,
recursos materiais e persoal cualificado; a aprobación dun
regulamento de participación veciñal; a posta en marcha dun
consello económico e social con persoal cualificado e representación
efectiva das asociacións de veciños - panca esencial para a
dinamización comercial e industrial da comarca -; a esixencia dunha
auditoría de contas do concello con investigacións xudiciais a
posteriori; a elaboración de estratexias comerciais para
promocionar o atractivo inversor do polígono dos Acivros; a
racionalización e planificación do tráfego interno; o fomento do
empadroamento a través de axudas de alugueiro, redución de impostos
e taxas ás familias máis febles e aumento da oferta pública de
prazas na escola infantil; o apoio decidido e recuperación da
pequena explotación agraria familiar; o apoio ás comisions
parroquiais de festas e ás súas actividades culturais en galego; a
rebaixa do IBI ás familias con menos recursos económicos e
patrimoniais; a creación dun xeriátrico público, así como dunha
sede local da Escola oficial de Idiomas adscrita á escola de
Monforte de Lemos; a creación dun espazo público de reunión para
as asociacións de veciños e os movementos sociais; o impulso de
plans de rehabilitación do patrimonio histórico-artístico da
comarca; a recuperación da figura do alcalde pedáneo para axilizar
e facilitar a relación entre veciños e concello; a urxentísima
mitigación da pobreza infantil é absoluta na comarca – cómpre
lembrar que Chantada e Monforte son os concellos con menos gasto
social por habitante en toda a zona Sul de Lugo -; a planificación e
revisión constante da rede de sumidoiros e, sobre todo, a urxente
necesidade de axilizar o asesoramento coordinado entre concello e
sindicatos no referente á tramitación administrativa de
prestacións… non son outra cousa que necesidades e problemas
concretos para un espazo concreto – Chantada - nun tempo concreto :
agora.
Estas son, entre outras, as orientacións programáticas a
medio-curto prazo que Por Chantada presenta aos veciños da
comarca. O chamamento á participación, deliberación e reflexión
resolutiva sobre como coordinar con eficacia
tódolos recursos humanos, técnicos, financeiros e administrativos
para a materialización das mesmas, non é va declaración de
principios cara a galería, senón exhortación responsable á
sociedade civil da comarca, á súa capacidade para
auto-organizarse e coordinarse coma un cerebro e unhas mans
colectivas, superando a nosa histórica eiva cultural e política de
fraccionar o interese común no mero interese de
familia.
Malos tempos estes nos que hai que seguir recordando o evidente, a
saber : que calquera colectivo humano ten, nun tempo dado, o que
tanto vellas coma novas xeracións deixaron arrebatarse
pola preguiza e o conformismo.
